Λίγο έλειψε να… νικήσει τον Μουσολίνι, αγωνίστηκε με σπασμένο χέρι, δεν αποβλήθηκε ποτέ και θεωρείται από τους καλύτερους τερματοφύλακες που υπήρξαν παρά το ότι ήταν μόλις 1.72 μ. Η Πηνελόπη Παπαδήμου γράφει στο rebuke.gr για το «μύθο» του Φράντισεκ Πλάνιτσκα
Το Παγκόσμιο Κύπελλο δημιουργεί μικρούς και μεγάλους μύθος. Άλλοι είναι γνωστοί σε όλον τον κόσμο και άλλοι όχι.
Στις πρώτες «ασπρόμαυρες» και χωρίς τηλεοπτική μετάδοση διοργανώσεις λίγοι είναι οι παίκτες και οι ομάδες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στη δεύτερη διοργάνωση του 1934, η Τσεχοσλοβακία ήταν από τις ομάδες που εντυπωσίασαν.
Δημιουργώντας μια εξαιρετική ομάδα, καταφέρνει και φτάνει μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης. Εκεί με αντίπαλο την Ιταλία, ηττάται με τον διαιτητή Έκλιντ να αφήνει το πολύ σκληρό παιχνίδι των διοργανωτών. Τελικά, η Ιταλία του Μουσολίνι καταφέρνει και επικρατεί στην παράταση με 2-1.
Θεμέλιος λίθος της επιτυχίας η άμυνά της, που με την καθοδήγηση του Φράντισεκ Πλάνιτσκα ήταν απροσπέλαστη. Ο Τσεχοσλοβάκος τερματοφύλακας θεωρούνταν από τους κορυφαίους τερματοφύλακες τα προπολεμικά χρόνια.
Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένους μελετητές υποστηρίζεται ότι αν αγωνιζόταν στη σύγχρονη εποχή θα θεωρούταν από τους κορυφαίους όλων των εποχών. Αν και ήταν αρκετά κοντός (1.72μ) είχε εξαιρετικά αντανακλαστικά ειδικά σε μακρινά σουτ.
Τέσσερα χρόνια μετά την μεγάλη πορεία του 1934 η Τσεχοσλοβακία κάνει μια πολύ σημαντική πορεία ξανά. Προκρίνεται στα προημιτελικά, και βρίσκει απέναντί της την Βραζιλία που έχει στη σύνθεσή της τον τρομερό Λεόνιντας.
Σε ένα παιχνίδι που έμεινε στην ιστορία ως η «μάχη του Μπορντό», ο Ζεζέ Προκόπιο μόλις στο 12ο λεπτό χτυπάει στον αστράγαλο τον Όλντιχ Νέγεντλι (πρώτος σκόρερ του Μουντιάλ 1934), τη μεγάλη «βεντέτα» των Τσεχοσλοβάκων. Ο Βραζιλιάνος αποβλήθηκε ενώ ο Νέγεντλι συνέχισε να παίζει καθώς δεν επιτρέπονταν οι αλλαγές.
Στο δεύτερο ημίχρονο σε μια απόκρουση της μπάλας σε σουτ που επιχείρησε ο επιθετικός της Βραζιλίας, Περάσιο, ο Πλάνιτσκα σπάει το χέρι του. Συνεχίζει όμως τον αγώνα μέχρι το τέλος και της παράτασης. Μετά το 1-1 κι αφού δεν έχει μπει ακόμα η διαδικασία των πέναλτι ο αγώνας επαναλαμβάνεται.
Οι Τσεχοσλοβάκοι χωρίς τους δύο καλύτερους παίκτες χάνουν με 3-1 και αποκλείονται. Σε εκείνο το Μουντιάλ ο Πλάνιτσκα συμπεριλαμβάνεται στην κορυφαία 11αδα του τουρνουά ενώ ο προημιτελικός με την Βραζιλία ήταν και ο τελευταίος αγώνας της διεθνούς καριέρας του.
Εκτός από εξαιρετικός τερματοφύλακας υπήρξε και ένας ηθικός ποδοσφαιριστής καθώς δεν αποβλήθηκε ούτε μια φορά στην καριέρα του. Για τον λόγο αυτό πήρε και βραβείο fairplay από την Unesco το 1985 ενώ τιμήθηκε αρκετές φορές για την συνολική προσφορά του στο ποδόσφαιρο.
Αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα στην Σλάβια Πράγας. Μάλιστα όταν παρέλαβε ένα βραβείο το 1994 ανέφερε ότι ήθελε πριν φύγει από την ζωή να δει την αγαπημένη του Σλάβια ξανά πρωταθλήτρια. Η… μοίρα του έκανε το χατίρι το 1996, και ο ίδιος μπόρεσε να το πανηγυρίσει. Δύο μήνες μετά, ο θρυλικός τερματοφύλακας, αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 92 ετών. Ήταν ο τελευταίος από την ομάδα της Τσεχοσλοβακίας του 1934, που έγραψε το δικό της μύθο στις πρώτες διοργανώσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου