Νίκος Πεντζαρόπουλος, ο ήρωας του Τάμπερε

Η φωτογραφία (και η λεζάντα) είναι από την έκδοση του Ανδρέα Μπόμη "Η Ελλάδα στο Παγκόσμιο Κύπλλο Ποδοσφαίρου"

Υπάρχουν άνθρωποι που κάποια στιγμή στη ζωή τους δίνουν ραντεβού με την… ιστορία. Το ραντεβού του Νίκου Πεντζαρόπουλου, του τερματοφύλακα του Πανιώνιου δόθηκε στις 15 Ιουλίου 1952 στο γήπεδο «Ρατίνα» της Φιλανδικής πόλης του Τάμπερε. Εκεί η Ολυμπιακή ομάδα της Ελλάδας που στην ουσία ήταν η Εθνική Ελλάδος έδινε τον πρώτο της αγώνα για την είσοδό της στον α’ γύρο του Ολυμπιακού Τουρνουά.

Οι Δανοί ήταν καλύτεροι σε όλα από τους Έλληνες. Είχαν καλύτερη ομάδα, με φιλοδοξίες για μετάλλιο. Λογικά το ματς ήταν μια τυπική διαδικασία. Μόνο που ο τερματοφύλακας της εθνικής Ελλάδος Νίκος Πεντζαρόπουλος είχε άλλη άποψη. Και διάλεξε εκείνη τη μέρα να κάνει το παιχνίδι της ζωής του. Μπορεί μέχρι το 37’ να είχε δεχτεί δύο γκολ, αλλά οι Δανοί που είχαν την πρωτοβουλία δεν μπορούσαν να «κλειδώσουν» το ματς. Και σα να μην έφθανε αυτό ήρθε κι ο Εμμανουηλίδης στο 84’ να μειώσει σε 2-1!
Οι δημοσιογράφοι που ήταν στο γήπεδο έτρεξαν να στείλουν ανταποκρίσεις για τον Έλληνα τερματοφύλακα. Κάποιος Άγγλος τον χαρακτήρισε ως «ήρωα του Τάμπερε» και το προσωνύμιο αυτό τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή.
Ο Νίκος Πεντζαρόπουλος ήταν ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες της εποχής του, αλλά εκείνη η εμφάνισή του τον οδήγησε στους θρύλους του ποδοσφαίρου. Ο αποκλεισμός έγινε πιο γλυκός και οι ποδοσφαιριστές μπορούσαν τώρα να… την πουν στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή που τους έστειλε στη Φιλανδία με βαριά καρδιά.
Όμως ο Νίκος Πετζαρόπουλος δεν απέκτησε μόνο παρατσούκλι στο Τάμπερε. Απέκτησε και μια σοβαρή πρόταση για να πάει στην Ίντερ. Την μετέφερε η παλιά δόξα του Ιταλικού ποδοσφαίρου και προπονητής Αλμπέρτο Φόνι. Και δεν ήταν μια απλή πρόταση όπως θα δούμε και στη συνέχεια.

Το παιδί της Κατοχής
Βρισκόμαστε στο 1943. Η Γερμανική Κατοχή πλησιάζει στο τέλος της, αλλά οι στερήσεις συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Το ποδόσφαιρο είναι μια διέξοδος για τα παιδιά. Ο Γιώργος Ρουσσόπουλος, τερματοφύλακας του Πανιώνιου γύριζε στις γειτονιές για να βρει ταλέντα για την ομάδα του. Ήταν λίγο απ’ όλα. Προπονητής, φροντιστής, γενικός αρχηγός και προπάντων φίλος για τα παιδιά που έφερνε στη Νέα Σμύρνη. Ο ίδιος πολλά χρόνια αργότερα αφηγήθηκε τη πρώτη γνωριμία με τον άνθρωπο που θα τον εκτόπιζε από την ενδεκάδα:
«Κάποια μέρα του 1943, τα τσικό του Πανιώνιου έπαιξαν φιλικό με μια ανεξάρτητη ομάδα της Καλλιθέας. Σ’ αυτήν αγωνιζόταν και ο Πεντζαρόπουλος. Ξυπόλητος με μια μαύρη φανέλα. Ο Νίκος στον αγώνα εκείνο έδειξε τις τρομερές του δυνατότητες. Με άφησαν κατάπληκτο η αυτοθυσία του, η αντίληψη, αλλά και η σωματική του διάπλαση. Ήταν ένα ψηλό, λεπτό παιδί, ευέλικτο σαν λάστιχο. Κατάλαβα ότι βρισκόμουν μπροστά σε ένα φαινόμενο. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Έπεφτε μες το χώμα και τις πέτρες χωρίς να υπολογίζει τίποτα. Μάλιστα στον συγκεκριμένο αγώνα χτύπησε στα δόντια σε μια βουτιά στα πόδια αντιπάλου. Από τότε άρχισα να τον πιέζω να έρθει στον Πανιώνιο. Ήταν δύσκολο. Όλη η οικογένειά του ήταν Παναθηναϊκοί. Χρειάστηκαν πολλές προσπάθειες για να τον πείσω να υπογράψει,. Έπαιξε για πρώτη φορά στα τσικό του Πανιώνιου τον Μάιο του 1943. Λίγους μήνες αργότερα αγωνίστηκε με την τρίτη ομάδα κι ένα χρόνο αργότερα με τη δεύτερη.
Το 1946, τυχαία, έπαιξε στην α’ ομάδα. Ήταν το ματς με τον Απόλλωνα. Τερματοφύλακας θα ήμουν εγώ, αλλά έπρεπε να πάω κάποιο παίκτη στο νοσοκομείο και δεν πρόλαβα να επιστρέψω έγκαιρα στο γήπεδο. Έπαιξε ο Νίκος κι είχε πολύ καλή απόδοση. Το ματς τελείωσε 2-2. Λίγους μήνες αργότερα καθιερώθηκε στην πρώτη ομάδα. Μάλιστα στις 22 Δεκεμβρίου 1946 στο Καραϊσκάκη σ’ ένα ματς που ο Πανιώνιος νίκησε 5-4 τον Ολυμπιακό έδειξε τις απίστευτες ικανότητές του»
Ο ποδοσφαιρικός θρύλος μιλά για μια επέμβαση σε σουτ του Ανδρέα Μουράτη που διακρινόταν για τις βολίδες του. Ο Πεντζαρόπουλος βλέποντας τη μπάλα να τον προσπερνά κάνει στροφή 180 μοιρών και με γροθιά διώχνει τη μπάλα, ενώ ο ίδιος καταλήγει στα δίχτυα. Ο Μουράτης έκπληκτος, όπως κι οι θεατές από την επέμβαση αυτή σπεύδει και τον φιλά. Δεκαετίες αργότερα η σκηνή θα επαναλαμβανόταν στο ίδιο γήπεδο. Ο Θαλής Τσιριμώκος, σέντερ φορ του ΟΦΗ θα φιλούσε το Νίκο Σαργκάνη έπειτα από μια διπλή επέμβασή του σε αγώνα Ολυμπιακού – ΟΦΗ.

Ο ρόλος της Ίντερ

Ένα χρόνο έμεινε στην Ίντερ περιμένοντας τον Πανιώνιο να του σώσει την ελεύθέρα του

Η Ίντερ δεν αρκέστηκε στην πρόταση του Φόνι στο Τάμπερε. Προχώρησε περισσόετρο. Ο Γιώργος Ρουσσόπουλος συνεχίζει την αγήγησή του:
«Οι Ιταλοί πλησίασαν το Νίκο στη Φιλανδία κι αλληλογραφούσαν μαζί του όταν επέστρεψε στην Ελλάδα. Κάποια μέρα, ξαφνικά, έφυγε για την Ιταλία. Έμεινε έξι μήνες στην Ίντερ. Γυμναζόταν κανονικά, αλλά δεν μπορούσε να παίξει γιατί ο Πανιώνιος δεν του είχε δώσει την ελευθέρα του. Σ’ ένα γράμμα που μου είχε στείλει ανέφερε ότι από τα χρήματα που θα έπαιρνε θα έδινε 100.000 δρχ στον Πανιώνιο. Ποσό πολύ μεγάλο για την εποχή. Με τόσα χρήματα θα μπορούσαμε να φτιάχναμε μια μεγάλη εξέδρα στο γήπεδο. Ο Καραμπάτης όμως ήταν ανένδοτος. Έγιναν καυγάδες σε ΓΣ, στο Συμβούλιο, χαλάσαμε τις καρδιές μας, αλλά η μεταγραφή δεν έγινε. Η περιπέτειά του αυτή τον κράτησε μακριά από την ομάδα την περίοδο 1952-53. Όταν επέστρεψε έκανε προπονήσεις, έπαιξε για λίγο στον Πανιώνιο, αλλά δεν μπορούσε να ξαναβρεί τον εαυτό του. Δεν ήθελε; Δεν μπορούσε; Η ουσία είναι ότι σταμάτησε τα 28 χρόνια του. Τέλη του 1955.»

Τα προσόντα του
Ψύχραιμος, επιβλητικός, με εξόδους γεμάτες αυτοθυσία, ήξερε να κατευθύνει την άμυνά του

Οι 11 αγώνες του Νίκου Πεντζαρόπουλου με την εθνική
* Κυριακή 28 Νοεμβρίου 1948  βάζεςι για πρώτη φορά τη φανέλα με το εθνόσημο στο «Ισμέτ Ιουνού» της Κωνσταντινούπολης.. Ο αγώνας ήταν φιλικός, οι Τούρκοι νίκησαν 2-1, αλλά χειροκρότησαν παρατεταμένα τον Έλληνα πορτιέρο σε τέσσερις εντυπωσιακές επεμβάσεις του.
* Κυριακή 15 Μαΐου1949 στο γήπεδο της Λεωφόρου στον αγώνα με την Τουρκία για το Κύπελλο Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου. Οι Τούρκοι που είχαν καλύτερη ομάδα νίκησαν και πάλι 2-1
* Τετάρτη 18 Μαΐου 1949 στο γήπεδο της Λεωφόρου. Η Ελλάδα χάνει με 3-1 από την Αίγυπτο, όλοι όμως συζητούν και πάλι την εμφάνισή του.
* Πέμπτη 25 Μαΐου 1949 στο γήπεδο της Λεωφόρου. Αντίπαλος η Β’ Ιταλίας. Ο Πεντζαρόπουλος έπαιξε 16’. Στο 74ο αντικατέστησε τον Βελλιάδη του Άρη. Οι Γάλλοι νικούσαν με 3-1 κι απλά στο 76’ ο Ξένος μείωσε σε 2-3.
* Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 1949 στο φιλικό με την Συρία. Η Ελλάδα πέτυχε μια άνετη νίκη με το εντυπωσιακό σκορ 8-0 και ο Πεντζαρόπουλος στη 5η του συμμετοχή για πρώτη φορά κρατά ανέπαφη την εστία του.
* Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 1950, γήπεδο Λεωφόρου με Β’ Γαλλίας για το Κύπελλο Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου, όπου για πρώτη φορά φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Το νίκησε μόνο ο Κουρτό στο 24’ κι η Γαλλία νίκησε 1-0.
* Κυριακή 8 Απριλίου 1951 στο Παλέρμο με τη Β’ Ιταλίας που στην ουσία ήταν η ομάδα των ελπίδων (παίκτες κάτω των 23) για το Κύπελλο Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου. Αρχηγός και πάλι. Ήττα με 3-0. Ο παίκτης που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Κώστας Λινοξυλάκης. Ο Πεντζαρόπουλος ήταν και πάλι αρχηγός
* Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 1952 στο γήπεδο της Λεωφόρου πάλι για το Κύπελλο Ανατολικής Μεσογείου η Ελλάδα αντιμετωπίζει την Τουρκία την οποία και νικά με 3-1.
* Παρασκευή 16 Μαίου 1952 στη Κωνσταντινούπολη (Μιτάτ Πασά) η εθνική νικά την Τουρκία (1-0)
* Τριτη 15 Ιουλίου 1952 στο Τάμπερε της Φιλανδίας στο ματς που έμεινε στην ιστορία απέναντι στη Δανία. Οι επεμβάσεις του προκάλεσαν τον θαυμασμό όλων. Επτά χιλιάδες Φιλανδοί τον χειροκροτούσαν για την εμφάνισή του. Η εθνική μπορεί να έχασε με 2-1 και να αποκλείστηκε από τη συνέχεια των αγώνων του Ολυμπιακού Τουρνουά, αλλά οι ποδοσφαιρόφιλοι είχαν ανακαλύψει ένα νέο ίδαλμα.
*Παρασκευή  25 Ιουλίου 1952 στο Λάχτι της Φιλανδίας στο φιλικό αγώνα με τη Μεγάλη Βρετανία η οποία είχε αποκλειστεί κι αυτή από το Ολυμπιακό Τουρνουά και περίμενε να περάσουν οι μέρες για να φύγει με τη πρώτη αποστολή για το νησί. Οι ¨Έλληνες κέρδισαν 4-2 κι όλοι οι Βρετανοί δημοσιογράφοι ζητούσαν μια δήλωση από τον «ήρωα του Τάμπερε»

Info
• Η Δανία έφθασε μέχρι τα προημιτελικά. Εκεί έχασε με 5-3 από την Γιουγκοσλαβία η οποία έφθασε μέχρι τον τελικό (έχασε 2-0 από την Ουγγαρία)
• Το 1947 παίζει στη Μικτή Αθηνών η οποία αποτελούσε πρόδρομο της εθνικής ανδρών.
• Ως άνθρωπος αυτοί που τον γνώρισαν μιλούν για ένα άτομο εξαιρετικά ευαίσθητο που έκλαιγε συχνά. Καμία δηλαδή σχέση με τον σκληροτράχηλο τερματοφύλακα.
• Δεν διακρινόταν μόνο στο ποδόσφαιρο. Έπαιζε βόλεϊ, ενώ είχε αναδειχτεί πανελληνιονίκης εφήβων στο ύψος και στο επί κοντώ.
• Όταν σταμάτησε ο ποδόσφαιρο άνοιξε κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών που τότε έμπαιναν στη ζωή των νεοελλήνων, στη Νέα Σμύρνη. Παράλληλα άνοιξε και πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ
• Έγινε προπονητής, πήρε δίπλωμα από την αντίστοιχη σχολή, εργάστηκε στα τμήματα υποδομής του Πανιώνιου, εργάστηκε σε κάποιες ομάδες, αλλά σταμάτησε κάθε δραστηριότητα όταν πρωτοδιαγνώστηκε ο καρκίνος
* Άφησε τη γυναίκα του Βασιλική και μια κόρη, την Ειρήνη που ήταν 20 χρόνων όταν πέθανε

Ο Νίκος Πεντζαρόπόυλος σε αριθμούς
Γεννήθηκε: 14 Ιανουαρίου 1927 στη Καλλιθέα *
Πέθανε: 29 Μαρτίου 1979 στην Αθήνα
Ομάδες:
1940-43: Κεραυνός Καλλιθέας
1943-57: Πανιώνιος
Συμμετοχές στην εθνική: 11 αγώνες
Πρώτο ματς: 28 Νοεμβρίου 1948 με Τουρκία 1-2 στη Κωνσταντινούπολη
Τελευταίο ματς: 25 Ιουλίου 1952 με τη Μ. Βρετανία στο Λάχτι της Φιλανδίας

* ΄Αλλοι υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε τον Ιούλιο του ‘΄27

retrosport.wordpress.com