Διαβάστε για την ξεχωριστή πορεία του "εργάτη" Σέρχιο Μπουσκέτς στο ποδόσφαιρο και πέντε άγνωστες ιστορίες από τους πρωταθλητές Ευρώπης, Κασίγιας, Πικέ, Σίλβα, Τσάμπι Αλόνσο και Τσάβι. Όλα αυτά στην παρουσίαση της Ισπανίας στο Experts' Network, το δίκτυο της Guardian στο οποίο συμμετέχει αποκλειστικά το Sport24.gr
Το ταλέντο περισσεύει στην Εθνική Ισπανίας αλλά όπως και στην Μπαρτσελόνα έτσι και στην Φούρια Ρόχας ο Μπουσκέτς είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητος. Διαβάστε την ανάλυση των πρωταθλητών από το Experts' Network, στο οποίο συμμετέχει αποκλειστικά το Sport24.gr
Του Jordi Quixano (El Pais)
Σε μια ομάδα που απαιτεί αίσθηση και μοίρασμα της μπάλας με ταχύτητα και με ακρίβεια, υπάρχουν αρκετοί ποδοσφαιριστές που μπαίνουν στα αποδυτήρια της Μπαρτσελόνα και σταματούν να μιλούν πέντε λεπτά μετά την έναρξη της προπόνησης.
Αυτοσυγκεντρώνονται γιατί στο Ρόντο (σ.σ. μια άσκηση στην οποία ένας ποδοσφαιριστής βρίσκεται στη μέση και προσπαθεί να πάρει τη μπάλα από τους άλλους που αλλάζουν πάσες μεταξύ τους)-κληρονομιά από τις μέρες του Γιόχαν Κρόιφ, συνειδητοποιούν πως τα πόδια τους δεν είναι τόσο ικανά όσο πιστεύουν, αδυνατούν να πασάρουν τη μπάλα με αστραπιαία ταχύτητα.
Από εκείνη τη στιγμή ο Τσάβι, ο Ινιέστα, ο Μέσι και η παρέα τους διασκεδάζουν και στριμώχνουν τους φιλοξενούμενους τους, εξηγούν την ιεραρχία και δείχνουν πως δεν οι γκρίνιες και οι εγωισμοί δεν υπάρχουν για την ομάδα. Στην ιστορία, ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένοι που δεν είναι τόσο χαρισματικοί.
Δίχως ευφράδεια στο λόγο του γιατί δεν έχει περάσει αρκετός καιρός που αγωνιζόταν στα γήπεδα της Τρίτης Κατηγορίας-σε χωμάτινα γήπεδα ορισμένες φορές-και επειδή έμπαινε σε αποδυτήρια που ήταν γεμάτα από σταρ, ο Σέρχιο Μπουσκέτς (Σαμπαντέλ, Βαρκελώνη, 1988) αποδέχθηκε την πρόκληση να συμμετάσχει για πρώτη φορά στο Ρόντο μαζί με τον Μέσι, ανάμεσα σε άλλους. Ο Γκαγιάρδο, με την κομψότητα που τον διακρίνει, έδωσε τη μπάλα με τον ίδιο ρυθμό που την πήρε, αν όχι καλύτερα και απαιτούσε η παρουσία του Μέσι. Στο τέλος της άσκησης, το Νο10 πήγε στον προπονητή Πεπ Γουαρδιόλα και δεν δίστασε να του ψιθυρίσει: "Μίστερ, θέλω αυτόν μαζί μου στα Ρόντος". Το καλύτερο κοπλιμέντο. Από τότε, κανείς δεν αμφισβήτησε τον Μπούσι-όπως τον φωνάζουν στα αποδυτήρια- σε σημείο που ο ομοσπονδιακός προπονητής Βιθέντε Ντελ Μπόσκε έχει πει πως "αν ήμουν ποδοσφαιριστής, θα ήθελα να ήμουν σαν τον Μπουσκέτς".
Ο Μπούσι έχει και ένα άλλο χαρακτηριστικό, το οποίο έχει επαινέσει ο Μέσι-περισσότερο συνεσταλμένος και ντροπαλός-όπως και οι υπόλοιποι που βρίσκονται στα αποδυτήρια της Μπαρτσελόνα, τόσο άνετοι με τη μπάλα στα πόδια, όσο όταν διακόπτουν το παιχνίδι για καβγάδες. Αποδεικνύεται πως ο Σέρχιο γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Θιουτάτ Μπαντία, μια περιοχή στα προάστια της Βαρκελώνης όπου σε μεγάλο βαθμό υπάρχουν σπίτια της εργατικής εστίας, μια χαμηλή εργατική τάξη, δίχως πολυτέλειες και με ροπή προς τον ρατσισμό. Οπότε ο Γουαρδιόλα ήταν ξεκάθαρος μετά από ορισμένους αγώνες και όσοι βρίσκονται στο κοντινό περιβάλλον του, όρισαν πως ο Σέρχιο θα είναι ο σωματοφύλακας του Μέσι και της υπόλοιπης ομάδας. Έτσι, όταν ένας αντίπαλος έπαιζε σκληρά τον Μέσι ή κάποιον άλλο, ο Μπουσκέτς θα ερχόταν να τον υπερασπιστεί, να πει τα πράγματα ξεκάθαρα. Μπούσι για βοήθεια.
Η ιστορία του μέσου, σε κάθε περίπτωση, μπορεί να γίνει ευκολότερα κατανοητή αν κάποιος κοιτάξει την καταγωγή του. Ποδοσφαιριστής από κούνια, δοκιμάστηκε και από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Σέρχιο πήγαινε στους αγώνες με τον παππού του, Χουάν γιατί ο πατέρας του, ο Κάρλες, ήταν τερματοφύλακας της Μπαρτσελόνα αν και βρισκόταν στη σκιά του Θουμπιθαρέτα. Ένας ξεχωριστός τερματοφύλακας που έπαιζε με μακρύ παντελόνι με την εφημερίδα L'Equipe να τον χαρακτηρίζει τερματοφύλακα δίχως χέρια, μετά την ήττα από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1991 (με δύο γκολ από τον Μαρκ Χιουζ). Ο Μπούσι κληρονόμισε τα πόδια του. "Και περισσότερα", τόνισε ο Τίτο Βιλανόβα, ο νέος προπονητής της Μπαρτσελόνα. "κρατάει τη θέση του και τρέχει αρκετά χιλιόμετρα, επιλέγει να δώσει σωστή πάσα και τα δίνει όλα". Αυτό διαπίστωσε και ο Γουαρδιόλα όταν υπήρξε προπονητής του Σέρχιο στην Τρίτη Κατηγορία, στη δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα, όταν αποφάσισε να τον γυρίσει από επιθετικό σε πίβοτ του παιχνιδιού τους με μια συμβουλή: "Αν σου κάνουν φάουλ, ντροπή σου. Παίξει γρηγορότερα!". Αυτή η απόφαση του έδωσε φτερά και του έδωσε τη δυνατότητα να παίξει στην πρώτη ομάδα την επόμενη σεζόν, αντικαθιστώντας τον Γιαγιά Τουρέ, που είναι τώρα ο κινητήριος μοχλός της Μάντσεστερ Σίτι. Η κλήση στην εθνική ομάδα που ακολούθησε, ήταν απολύτως φυσική εξέλιξη.
Αναντικατάστατος για τον Γουαρδιόλα-ακόμα και ο Μαστσεράνο έπρεπε να αλλάξει θέση και να γίνει κεντρικός αμυντικός-και τον Ντελ Μπόσκε, όλοι εκτιμούν τη φιγούρα του. "Καθαρίζει τα πάντα, σαν εκχιονιστικό μηχάνημα", τον επαινεί ο Πικέ. "Δεν έχω δει ποτέ ποδοσφαιριστή με τόσες λύσεις στην τακτική κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με τόση ποιότητα, ενώ και η φυσική δύναμη του είναι απίστευτη", προσθέτει ο Τσάβι. Ο ίδιος ο Μπουσκέτς λέει: "Η μοναδική εμμονή μου είναι να κρατήσω τη μπάλα και να τη μοιράσω στο υπόλοιπο γήπεδο και να επιστρέψω εξαντλημένος στα αποδυτήρια. Βρίσκομαι εδώ για να βοηθήσω. Πρέπει να είμαι δραστήριος". Συμφωνεί και ο Ντελ Μπόσκε: "Αποτελεί παράδειγμα για τη γενναιοδωρία του, πάντοτε βάζει την ομάδα πάνω από τον ίδιο". Συμφωνεί μαζί του και ο Γουαρδιόλα: "Η κληρονομιά που θα αφήσουν ο Τσάβι, ο Πουγιόλ και οι υπόλοιποι βετεράνοι της ομάδας, θα την αναλάβει αυτός. Ο Σέρχιο θα είναι υπεύθυνος για τη μύηση του νέου ποδοσφαιριστή στην ομάδα, δίχως καν να χρειαστεί να μιλήσει. Βλέποντας και μόνο τη συμπεριφορά του, όλοι θα διαπιστώσουν πως λειτουργεί αυτός ο σύλλογος".
(Ο Μπουσκέτς) δέχθηκε αρνητικές κριτικές μετά τον πρώτο αγώνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο, στην ήττα από την Ελβετία, ο προπονητής και οι συμπαίκτες του τον υπερασπίστηκαν, αφού είναι βέβαιοι πως πρόκειται για ένα βασικό εργαλείο της μηχανής και η αποστολή του είναι να πιέζει και να κλείνει τα κενά που δημιουργούνται. Δεν βγήκε από το βασικό σχήμα και η Ισπανία, έξι αγώνες μετά, σήκωσε το πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Μπουσκέτς με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, πανηγύρησε τον τίτλο με ένα κασκόλ της Μπαντία, της ομάδας από τη γειτονιά του. Εκεί από όπου όλα ξεκίνησαν. Ένας ποδοσφαιριστής με πόδι, καρδιά και κεφάλι.
Πέντε ιστορίες
Οι φανέλες του Κασίγιας και του Καν
Μετά το τελευταίο σφύριγμα στον αγώνα ανάμεσα στη Ρεάλ Μαδρίτης και στη Μπάγερν Μονάχου στο Τσάμπιονς Λιγκ το 2003, ο Κασίγιας πλησίασε τον Όλιβερ Καν και του ζήτησε τη φανέλα του σε ένδειξη σεβασμού. Ο Γερμανός τερματοφύλακας, επηρεασμένος από τον αποκλεισμό, όχι μόνο αρνήθηκε, αλλά το έκανε με άσχημο τρόπο. "Σαν τερματοφύλακας θα είναι πάντα πολύ καλός, ο χαρακτήρας του όμως δεν είναι αυτό που επιθυμείς. Ορισμένες φορές στη ζωή πρέπει να είσαι περισσότερο ταπεινός", δήλωσε ο Ίκερ. Λίγες μέρες μετά ο Καν επανόρθωσε, έστειλε τη φανέλα και προσκάλεσε τον Κασίγιας να περάσουν μια μέρα μαζί στο Μόναχο.
Πικέ, ο κλέφτης με συγκατάθεση
Ο Πικέ πήγε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε μικρή ηλικία και έγινε γρήγορα φίλος με τον Ρουντ Φαν Νίστελροϊ. "Συγχαρητήρια για το γάμο σου", ευχήθηκε ο ποδοσφαιριστής της δεύτερης (αναπληρωματικής) ομάδας στον Ολλανδό ποδοσφαιριστή δίχως να γνωρίζονται προσωπικά. Εντυπωσιασμένος με το θάρρος του νεαρού ο επιθετικός χαμογέλασε, του έσφιξε το χέρι και τον κάλεσε να πάνε μαζί για προπόνηση. Η φιλία τους έγινε πιο δυνατή όταν ο Ρουντ πήγαινε στο δωμάτι του Πικέ για να τον βοηθήσει στα ισπανικά, να σχολιάσουν τα άσχημα αποτελέσματα της ισπανικής εθνικής ομάδας. Μετά ο Ρουντ πήγε στη Μαδρίτη, όμως ξέχασε ορισμένα ζευγάρια παπούτσια που είχαν το όνομα του. Ο Πικέ τα πήρε στο σπίτι του. Κι εκεί βρίσκονται σήμερα.
Σίλβα, όλα για το ποδόσφαιρο
Το πάθος του Νταβίντ Σίλβα, τον οποίο οι φίλοι της Μάντσεστερ Σίτι αποκαλούν μάγο, για το ποδόσφαιρο δεν έχει όρια. Ως ball boy στο γήπεδο της Αργκινεγκίν (η ομάδα της γενέτειρας του) χτυπήθηκε από μια μπάλα και υπέστη κάταγμα στο χέρι. Δύο εβδομάδες μετά ο πεντάχρονος πήγε στον επόμενο αγώνα και απαίτησε να ξαναπάρει τη θέση του.
Τσάμπι Αλόνσο, φυσιολογικός στο τετράγωνο
Γιος του Περίκο-ποδοσφαιριστή της Ρεάλ Σοθιεδάδ και της Μπαρτσελόνα, ο Τσάμπι πήρε τέλεια μόρφωση. Ίσως τον σημάδεψε η τιμωρία από τη μητέρα του μετά από ένα σοβαρό λάθος στις εξετάσεις των ισπανικών. Η τιμωρία του ήταν ένας μήνας μακριά από το ποδόσφαιρο. Έκτοτε δεν έδειξε ποτέ κακούς τρόπους, δεν έμπλεξε σε καβγάδες, δεν έβριζε, ούτε σε διαξιφισμούς εν ώρα αγώνα. Τα προτιμάει όλα είναι φυσιολογικά. Οπότε μετά έξι μήνες μετά τον ερχομό του στη Ρεάλ Μαδρίτης αποφάσισε να αφήσει την πολυτελή κατοικία του στα προάστια και να μετακομίσει στο κέντρο της πόλης, ώστε να απολαμβάνει την καθημερινή ζωή με την υπόλοιπη κοινωνία.
Τσάβι, τέσσερα χρόνια για μια ζωή
"Τσεκούρι" στο ποδόσφαιρο και συγγραφέας με το παρατσούκλι "Μηχανή", ο Τσάβι χρειάστηκε το χρόνο του για να προσαρμοστεί στον σύλλογο. Αποδείχθηκε πως όταν βρισκόταν σε ηλικία έξι χρονών γοήτευσε με το παιχνίδι του τον διευθυντή των ακαδημιών, Οριόλ Τορτ, ωστόσο δεν τον έπεισε η φυσική παρουσία του. "Είναι μικρόσωμος, θα τον πάρεις", απάντησε ο πατέρας του Τσάβι, ο Ζοακίμ, παλιός παίκτης της Σαμπαντέλ. Χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα χρόνια για να πειστεί (ο Τορτ), αλλά τον Ιούλιο του 1991, ο 11χρονος Τσάβι σημείωσε τρία γκολ στις εισαγωγικές εξετάσεις και έγινε δεκτός από τον σύλλογο. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Η ανάλυση της Τακτικής
Οι πάσες και οι μέσοι στο σημαιάκι
Θριαμβεύτρια στις δύο τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις-το EURO 2008 και το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Νότια Αφρική-η Ισπανία είναι για πρώτη φορά το φαβορί. Κατάσταση που δεν ενοχλεί την ισπανική ομάδα, γιατί εδώ και αρκετό καιρό αποδίδει καλύτερα στους επίσημους αγώνες και όχι στα φιλικά, όπου την ανταγωνίζονται ομάδες σαν την Κόστα Ρίκα ή το Μεξικό, και παίζει λιγότερο καλά απέναντι σε πιο ισχυρούς αντιπάλους όπως είναι η Ιταλία, η Αργεντινή, η Αγγλία και η Πορτογαλία. Η σύνθεση της ομάδας δεν προκαλεί αμφισβήτηση πέρα από την κατάσταση του Νταβίντ Βίγια (σ.σ. δεν θα αγωνιστεί) και μια αλλαγή τακτικής που μπορεί να κάνει ο Ντελ Μπόσκε μπροστά. Μυστήριο αποτελεί το αν η Ισπανία θα παίξει σαν τη Μπαρτσελόνα, με την ιδέα πως το ποδόσφαιρο ανήκει στους μέσους, μια δήλωση που ενσαρκώνει την ιδεολογία του Γουαρδιόλα ή να διατηρήσει τη φόρμουλα που έχει φέρει τόσες επιτυχίες.
Ο Ντελ Μπόσκε κληρονόμησε από τον Λουίς Αραγονιές μια ποδοσφαιρική πρόταση όπου ηγούνται οι ποδοσφαιριστές της Μπαρτσελόνα, απαιτεί κατοχή της μπάλας, τη μεταφορά της στο σημαιάκι και σουτ μέσα από τη μεγάλη εριοχή. Το σύστημα ήταν 4-3-3 με τον Μπουσκέτς, τον Τσάμπι Αλόνσο και τον Τσάβι στη μεσαία γραμμή, τον Βίγια αριστερά, τον Ινιέστα στο δεξί άκρο και τον Τόρες στην κορυφή της επίθεσης. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο ο Τόρες έχασε τη θέση του, ο Βίγια βρέθηκε στην κορυφή, ο Ινιέστα μετακινήθηκε στα αριστερά και βρέθηκε θέση για τον Πέδρο στη δεξιά πλευρά. Τώρα, θα υπάρξει σίγουρα αλλαγή. Με τραυματία τον Βίγια και αμφίβολη την αγωνιστική κατάσταση του Τόρες, αφού στην Τσέλσι δεν έχει βασικό ρόλο όπως στην Ατλέτικο Μαδρίτης ή στη Λίβερπουλ, η Ισπανία δεν έχει άλλη επιλογή από το να τραβήξει πίσω τους μέσους. Με την αφοσίωση που δείχνει η Ισπανία στο σύστημα 4-3-3, με τους ίδιους παίκτες στη μεσαία γραμμή και τον Ινιέστα έξω αριστερά, παραμένει ερώτημα ποιος θα βρεθεί στην κορυφή της επίθεσης και ποιος θα αγωνιστεί στη δεξιά πλευρά.
Ο Μάτα και ο Σίλβα, αριστεροπόδαροι παίκτες, δείχνουν να μπορούν να παίξουν δεξιά, να τρυπήσουν προς τα μέσα και να κάνουν το τελικό σουτ ή προσπάθεια. Στο κέντρο της επίθεσης, αν ο Βίγια δεν αγωνιστεί, ο Γιορέντε δείχνει να αποτελεί περισσότερο λύση ανάγκης παρά σίγουρο στοίχημα, αφού διακρίνεται για τα τελειώματα του, όμως δεν έχει την εξέλιξη που απαιτεί η εθνική ομάδα στην επίθεση. Έτσι προβάλλει η φιγούρα του Σεσκ, όπου απόντος του Μέσι στη Μπαρτσελόνα, έχει εκτελέσει άψογα το ρόλο του κρυφού επιθετικού, στο στυλ του Κρόιφ ή του Γουαρδιόλα. Έτσι στο βασικό σχήμα, μαζί με τον τερματοφύλακα και τους τέσσερις αμυντικούς, έξι μέσοι θα μοιράζονται τη μπάλα δίχως επιθετικό.
Στην άμυνα, η παρουσία του Κασίγιας είναι βέβαιη, ενώ η σύνθεση της υπόλοιπης άμυνας δεν έχει εκπλήξεις. Η άνοδος του Τζόρντι Άλμπα δείχνει να έχει πείσει τον Ντελ Μπόσκε να τον βάλει αριστερά (στη θέση του Καπντεβίλα). Φέτος ο Ράμος παίζει σπουδαία στο κέντρο της άμυνας, ικανός να πιέσει τον αντίπαλο επιθετικό και να προσφέρει στην ομάδα του και στον παρτενέρ του την ταχύτητα, έτσι ο Ντελ Μπόσκε μπορεί να αλλάξει τις θέσεις, βάζοντας τον Πικέ και τον Ράμος στο κέντρο και τον Πουγιόλ δεξιά. Ωστόσο, ο προπονητής θα διατηρήσει το δίδυμο της Μπαρτσελόνα στο κέντρο και τον Ράμος στα δεξιά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου