Ο Έλληνας που θριάμβευσε στους Ολυμπιακούς της Μελβούρνης

Στα 84 χρόνια του, ο Γιώργος Ρουμπάνης μοιάζει με αιώνιο έφηβο. Ψηλός, γεροδεμένος, χωρίς περιττά κιλά, συναρπάζει με τις αφηγήσεις του. Άλλωστε, δεν είναι και λίγα όσα έχει ζήσει.

Ξεκίνησε από το καρότσι που κουβαλούσε στην Κηφισίας στα χρόνια της Κατοχής, πέταξε στις
ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο UCLA όπου φοίτησε, και έφτασε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης, όταν χάρισε στην Ελλάδα το πρώτο της μετάλλιο έπειτα από 40 χρόνια, στο άλμα επί κοντώ.

 «Τι να σου πω. Πήγα ένα μήνα πριν την έναρξη των Αγώνων στην Μελβούρνη. Πριν πάω στην Αυστραλία και για περίπου 6 μήνες, δούλευα σε έναν φούρνο. Κι εκεί είχα δυναμώσει πολύ τη μέση και τα πόδια. Στη Μελβούρνη ο κόσμος μάς αγκάλιασε σε τέτοιο βαθμό, που δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι οι κάτοικοι της πόλης ήταν οι γονείς και οι αθλητές ήμασταν τα παιδιά τους» διηγείται ο Γιώργος Ρουμπάνης.

Το μετάλλιο του Ρουμπάνη στη Μελβούρνη προκάλεσε μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια στον Ελληνισμό της Αυστραλίας.
«Το πανηγυρίσαμε ξέφρενα» θυμάται ο πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης» Γιώργος Φουντάς που ήταν τότε νεοφερμένος μετανάστης.

 «Για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι πάθος, δύναμη, αξιοκρατία, ισοτιμία, πνεύμα συναδέλφωσης των λαών. Είναι μια διοργάνωση μακριά από ρατσιστικές και άλλες διαφορές. Γι' αυτό και οι σημερινοί Ολυμπιονίκες δεν μου λένε και πολλά πράγματα. Γιατί πιστεύω ότι οι περισσότεροι από αυτούς χρησιμοποιούν παράνομα μέσα για να πετύχουν τον στόχο τους», καταλήγει ο Ρουμπάνης.

neoskosmos