ΑΝΤΟΝΙΟ ΚΑΡΜΠΑΧΑΛ: Το ποδοσφαιρικό καμάρι του Μεξικού

Υπήρξε ο δημοφιλέστερος προπονητής του Μεξικού, ίσως μαζί με τον Ουγγο Σάντσεζ. Σίγουρα πάντως υπήρξε ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες του ποδοσφαίρου και σίγουρα ο καλύτερος της χώρας του. Οι ειδικοί τον κατατάσσουν στους 10 καλύτερους τερματοφύλακες του παγκοσμίου
ποδοσφαίρου όλων των εποχών, και παγκόσμιος ρέκορντμαν από απόψεως συμμετοχών σε διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αυτός υπήρξε ο Καρμαχάλ που παρά τις πολλές προτάσεις συλλόγων του εξωτερικού δεν θέλησε να εγκαταλείψει την χώρα του. Σε αυτό πάντως οφειλόταν κατά ένα μέρος και η τεράστια δημοτικότητα του.

Το ότι δηλαδή αγνόησε τα χρήματα για να παραμείνει στην πατρίδα του. Την φανέλα της εθνικής ομάδας την φόρεσε 103 φορές, σε Μουντιάλ αλλά και σε προκριματικά Μουντιάλ και φιλικά. Όλα αυτά την περίοδο 1948 - 1966. Πήρε μέρος σε πέντε παγκόσμια κύπελλα και μάλιστα σε τελικές φάσεις κάτω από τα δοκάρια της ομάδας του Μεξικού. Το 1950, 1954, 1958, 1962, 1966. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ο Αντόνιο Καρμπαχάλ, πέρασε στην σφαίρα του ποδοσφαιρικού μύθου. Το όνομα του δεν πρόκειται ποτέ να λείψει από οτιδήποτε έχει σχέση με το παγκόσμιο κύπελλο και την ιστορία του.  

Ο Καρμπαχάλ γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου του 1929 και άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1946, κάτω από τα δοκάρια της Εσπάνα, όπου και έδειξε τα μεγάλα του προσόντα. Το ότι θα γινόταν ποδοσφαιριστής φαινόταν από παιδί, μια που γυρνούσε συνέχεια με μια μπάλα στα χέρια φτιαγμένη από κουρέλια. Βλέπετε στο Μεξικό υπήρχε και υπάρχει φτώχια. Το 1948 ο Καρμπαχάλ έγινε για πρώτη φορά διεθνής και πήρε μέρος στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου όπου άφησε άριστες εντυπώσεις. Το 1950 μεταγράφηκε στην Λεόν, με την οποία αναδείχθηκε δύο φορές πρωταθλητής, το 1952 και το 1956. Είναι χαρακτηριστικό ότι το γήπεδο της Λεόν, έχει ακόμη το όνομα του ως δείγμα αναγνώρισης για όλα όσα έκανε για αυτήν.  Ημιεπαγγελματίας όπως όλοι οι συμπατριώτες του ποδοσφαιριστές ο Καρμπαχάλ, που θεωρούσε μεγαλύτερο τερματοφύλακα του κόσμου εκείνη την εποχή τον Άγγλο Μπέρτ Γουίλιαμς, διακρινόταν μέσα στα γήπεδα για τα σωματικά του προσόντα και για το ιδανικό του στυλ, την ετοιμότητα και τις εκτινάξεις του. 

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Καρμπαχάλ είχε μεγάλη αγάπη για την μουσική αφού τον ελεύθερο χρόνο έπαιζε ντράμς, έτσι για χόμπι. Αποσύρθηκε από τα γήπεδα σε ηλικία 40 ετών το 1968. Στην συνέχεια εργάσθηκε στην ομάδα της Λεόν σαν προπονητής και στην συνέχεια άλλαξε πολλές ομάδες. Δούλεψε στην Βέρα Κρούζ και στην Πουέμπλα. Απέτυχε στον τομέα αυτό παταγωδώς αφού δεν μπόρεσε  να κάνει τίποτε για να  κερδίσει κάποιον τίτλο, αλλά και να δείξει δείγματα της δουλειάς του. Έτσι αποχώρησε γρήγορα από τους πάγκους των ομάδων. Στην συνέχεια περιορίστηκε στις δουλειές του και στις επιχειρήσεις που ίδρυσε . 

Είχε φτιάξει εστιατόρια , δύο ξενοδοχεία στη Λεόν καθώς και 3 αγροκτήματα έξω από τη Λεόν με ζώα. Άλλωστε όπως έλεγε ο ίδιος συχνά, πήγαινε στο ένα από τα αγροκτήματα του για να ξεκουράζεται από την πίεση της πόλης και από το στρες της δουλειά. Η μεγάλη του αγάπη ήταν η εξοχή και η διαμονή του εκεί. Κάτι που δεν έκρυψε ποτέ αφού οι βασικές του επιχειρήσεις βασιζόταν στα αγροκτήματα. Σε όλα τα παγκόσμια κύπελλα όλες οι κάμερες και οι δημοσιογράφοι της εποχής, τον βομβάρδιζαν με ερωτήσεις, μια που ήταν ο κορυφαίος τερματοφύλακας σε κάθε διοργάνωση και αυτός που θα μπορούσε να πάει ψηλά την ομάδα του Μεξικού. Το ότι το Μεξικό δεν είχε και την καλύτερη ομάδα ήταν ο βασικός ρόλος για τον οποίο ο Καρμπαχάλ, δεν μπόρεσε να κάνει κάτι σπουδαίο στα παγκόσμια κύπελλα που πήρε μέρος. 

Επίσης το ότι δεν πήγε να παίξει μπάλα στην Ευρώπη ήταν επίσης ένας αρνητικός παράγοντας για τον οποίο η συλλογή του δεν έχει κάποιο μεγάλο τίτλο, πέραν εκείνων που κατέκτησε στο πρωτάθλημα του Μεξικού. Η μεγάλη του αναγνώριση ήρθε στην Αγγλία κατά την διάρκεια του παγκοσμίου κυπέλλου όταν τα μεγαλύτερα ειδησιογραφικά πρακτορεία της Ευρώπης τον αφιέρωνα ύμνους. Ήταν κάτι για το οποίο μιλούσε συνεχώς, τα υπόλοιπα χρόνια αφού του είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. 

Ο Καρμπαχάλ είχε κάνει εντυπωσιακά παιχνίδια σε όλα τα Μουντιάλ αλλά και σε φιλικά ματς. Κάποτε σε ένα παιχνίδι με την Ισπανία, στο τελευταίο 17λεπτο ο αγώνας έγινε κάτω από ομίχλη αλλά και πάλι δεν είχε δεχθεί γκολ. Την επομένη όλη η Ευρώπη έγραψε για αυτό και ο Καρμπαχάλ έγινε πρωτοσέλιδο στην Εκίπ, και στην Μάρκα. Δικαιωματικά άλλωστε, μια που το άξιζε. Ήταν για πολλούς, το μεγαλύτερο ματς που έπαιξε έστω και επρόκειτο για ένα απλό φιλικό παιχνίδι.

xatzioannidis.blogspot.gr